Ras

Drugar Peka mi poklonio svoju, uredno uskladištenu, gomilicu koja nije vidla gramofon 25 god.
Oštrio malo mačak nokte dok su bile u polici al to je samo karton

Ova je ko Toma sa iskljucenim laptopom...

Brat reper, a ti metalac!
 
https://www.youtube.com/watch?v=i8Ofr0pNGF4

Gidon Kremer i Kremerata Baltica
04.04.2016. Kulturni Dom Franca Bernika - Domžale, Slovenija
 
Domžale je na 15 km od Ljubljane i ima oko 12.000 stanovnika.. dakle, nešto kao Borča, Ovča ili Mali Mokri Lug, za Beograd, ili Bački Jarak, Temerin ili Futog za Novi Sad.. nalazi se na lepoj zaravni u blizini Kranjske Gore i Ljubljanskog aerodroma, stanovništvo se većinom bavi poljoprivredom (mirisi procesa proizvodnje Mleka Z'Bregov prisutni ali ne smetaju), ljudi prijatni (deca se na ulici javljaju odraslim osobama, bez da ih poznaju), imaju dve kafane, dva hotela, Merkator i Tuš, spomenik Palim Borcima u centru mesta i Dom Kulture Franca Bernika
 
 

 
Građevina iz 1910, sala veoma akustična (oko 170 mesta), u holu mermer i drvo, osvetljenje veoma adekvatno, dve trećine mesta sezonski zakupljeno od strane meštana, sala je univerzalna, koristi se i za projekcije filmova i kao pozorište, i tu, baš na tom i takvom mestu a ne na primer u Ljubljani ili Mariboru je gostovao jedan od prvih pet (mogao bih da suzim spisak na dva, ali to ne činim zbog skromnosti umetnika) violinista današnjice - Gidon Kremer i njegova Kremerata Baltica
 

 
Bio je poduhvat nabaviti ulaznice (podigoše cenu na 20€, sa 14 planiranih), ali i to je bilo la(h)ko izvodljivo - blagajna komunicira mailom, zahtev sam poslao blagovremeno, pomalo se šlihtao, malo igrao na SFRJ nostalgiju i karte su me čekale na blagajni.. podigoh ih praćen zavereničkim osmehom blagajnice uz komentar o tome kako ih je branila svojim telom od nasrtljivih muzičkih delatnika iz okruženja, i kako ni ne slutim koliko sam srećan što sam ih dobio.. odgovorih da je uzrok sreće ipak moja saputnica, izmamivši pri tom, glasan uzdah blagajnice i dve čistačice koje su se zatekle
 
Put je inače protekao glatko, kroz Hrvatsku (tražio pogledom Zera pokraj puta ) projezdio, zaustavio se u Otočecu ob Krki, i potom brzo stigao
 

 
Nabavio se i program - dva dela koncerta:
 
Robert Schumann (1810 - 1856)
“Bilder aus Osten” op. 66
(arr. by Friedrich Hermann for orchestra)
 
Robert Schumann (1810 - 1856)
Cello Concerto in a minor, op.129
(arr. by Rene Koering for violin, string orchestra and timpani)
 
 
 
Mieczysław Weinberg (1919 - 1996)
Sinfonietta No. 2, op. 74 (for string orchestra and timpani)
 
Johannes Brahms (1833 - 1897)
Clarinet Sonata No. 1, op. 120 No. 1
(arr. by Jacques Cohen for clarinet and string orchestra)
 

 
Latvija (Letonija) je mojoj generaciji poznata kao domovina Princa Valijanta (to je onaj čija se frizura povremeno vraća u modu).. u poslednje vreme se prepoznaje po maestru Kremeru i Kremerati.. očekivao sam vrhunsko izvođenje od Gidona Kremera.. naravno da je ono nadmašilo očekivanja - violina Amati iz 1641 godine, pomalo poguren Maestro  nemarno odeven, tek delimično svestan okoline, pre dugačkog i gromkog aplauza koji je prethodio bisu kojim je ubedljivo završen prvi deo, izmamio je suze ženskog dela publike, pozornost muškog i divljenje koje se graniči sa slepim obožavanjem celokupne publike.. ne smem da zamislim šta bi se desilo da je izveo neki od popularnih standarda violinskog repertoara, ipak - svirao je Šumanov koncert za violončelo, u aranžmanu za violinu..
 
Neočekivano je izvođenje Kremerate Baltike.. gudači sa Baltika pojačani timpanima i svakojakim klepetušama su blago rečeno bili fenomenalni! ako se doda da su na sceni bila deca od 25 - 30 godina, tada je iznenađenje još i veće.. orkestar je disao kao jedan, izvođenje je bilo precizno, suptilno i bez greške, pogotovo tokom izvođenja Vainbergove sinfonijete, koja je bila svojevrsno otkrovenje.. inače Vainberg edan od nedovoljno poznatih kompozitora iz doba SSSR, koje Kremer posvećeno promoviše.. na kraju još jedan ubedljiv bis, veoma dug aplauz i muk potom, dok se izlazilo u noć..
 
Narednog jutra sam od Maestra dobio autogram - bili smo smešteni u istom hotelu.. i Amati je bio tamo negde u sefu
 

 

SSD nema pokretnih delova, pa ne daje nikakav zvuk. Bolji zvuk će uvek dati HDD i to po pravilu što stariji HDD bolje će da se čuje.

neđe davno 85-86 na ljetovanju u Ohridu sa ženom po ciljeli dan vrtio kasetu od dotičnog
 

 
puštih sad .... žena poče da se prišeća ... a i ja krajem mozga .... reko bolje da odem neđe na kafu ... da joj što ne pripune

Good vibrations: From designing ships to making turntables
    "I think every home should have a turntable," says Igor Gligorov. "The world would be a better place."
His enthusiasm is perhaps understandable, because as the founder of boutique hi-fi brand Soulines, Igor certainly has a stake in the issue.
But whatever he thinks about their desirability, there isn't a huge market out there for the old-fashioned record players where you lower a needle onto pressed vinyl discs.
The vast majority of people have embraced the low cost and convenience of digital music.
The four-year-old company has only just started making a profit and it is Igor's enthusiasm for for music, design and creativity that is keeping him going.
"I started to play cello when I was five," he tells me.
"As a teenager I discovered punk - and there, everything started: a passion for a different kind of music. Then my passion for high quality hi-fi equipment developed and slowly this passion became the main thing in my life."
Hand-assembledSoulines makes just five different models, with a real emphasis on design; crafted for specialist buyers, it is a far cry from the days when vinyl ruled the roost and turntables were mass-produced for the general market.
The most traditional in appearance is the Dostoyevsky with a split wooden plinth, others are deliberately futuristic - such as the flagship Kubrick model, inspired by the space station in the film 2001: A Space Odyssey.
Image captionIgor Gligorov has made his passion for music his businessThey can cost up to $3,800 (£2,500) and are sold in 12 countries. Igor assembles each one by hand - mass-production it's not. He's sold 40 units this year - double what he achieved last year.
Before turning his hand to record players, he studied ship design in Belgrade. You might think the study of shipbuilding would have little to do with producing turntables, but Igor disagrees.
"Designing a ship and designing a turntable are similar - both are based on vibration control," he says.
"A turntable just has much smaller vibrations - coming from the motor, platter and bearing."
He started by building recycled turntables for his friends using scavenged parts. It was done mainly for love, but it sparked the idea that would eventually become Soulines.
He launched the company in 2011 with $6,500 from family savings.
Vinyl revivalTheory is one thing, but the true test of a turntable only comes when the stylus hits the groove.
The set-up in Igor's listening room seems modest - a small pair of British-made Monitor Audio speakers, a tiny Trends digital amplifier from China and a self-made phono-stage amp to boost the signal from the Dostoyevsky.
Image captionGlobal sales of vinyl are increasingThe test record is a red, gold and green pressing of the Bob Marley compilation, Legend. And from the opening metallic drum volley of Is This Love, the sound fills the room - each of the instruments and voices coming through distinct and clear.
It is enough to convince even a Marley sceptic that perhaps there was a good reason behind this becoming reggae's biggest-selling album.
The revival of interest in music on vinyl is morphing from a minority pursuit to a more mainstream activity, as LPs return to not just specialised retailers but even supermarket shelves.
"Digital technology has made a full circle," says Igor. "The CD format is dying, if you can store hundreds of albums on your mobile phone then who needs a CD?"
"Vinyl is different, it's like books. If you have something tangible, you can connect with it.
"It's very difficult to connect with digital data. Young people are experiencing a new thing - a new perspective on listening to music," he says.
Image captionThe shift to digital sent many turntables to the scrapheap Niche marketThe International Federation of the Phonographic Industry (IFPI), which represents the world music industry, says that vinyl has seen a surge in interest in the last few years.
"It's not just in the UK and the US," says the IFPI's Adrian Strain. "Sales are growing fast in Holland and Scandinavia and more and more countries are launching their own vinyl charts."
Yet that doesn't mean we'll all be dusting off those 45s and 33s.
While vinyl sales went up 54% in 2014, the IFPI says that still only accounts for 2% of money spent on recorded music.
Vinyl is always going to be a niche market," says Adrian, "but it really has caught the imagination of music fans, and not just the older generation.
"There are many younger fans who have discovered that records, beautiful album covers and turntables are really cool."
Image captionIgor assembles all his turntables by hand Supply problemsWhile the revival of interest in vinyl has presented an opportunity for new firms like Soulines, there are still supply problems. Igor sources the majority of his materials in Serbia but finds that once an item goes out of stock, there is no guarantee it will return.
He currently spends much of his time chasing up the workshops which custom-make the aluminium, acrylic and wooden parts to his specifications before taking care of final assembly himself.
"Maybe I will try to relocate production into a system that works normally so I can work more on design and marketing," he says.
"I can say I'm proud to get international promotion and acceptance from people all around the world.
"My ambitions are normal - I don't want to get a Ferrari from this business. I want to manufacture more and more high-quality turntables."
  link izvora    http://www.bbc.com/news/business-35041053

James Blood Ulmer,2x....

Posle večerašnjeg gledanja The Hateful Eight slobodan sam da kažem da sam optimista glede Tarantina- možda veći nego ikada da će praviti još dobrih filmova.
 
Iako film počinje spektakularnim zimskim pejzažom, uz mračnu, sugestivnu Morikoneovu muziku, on je zapravo kameran i lako ga je zamisliti kao dramu na pozorišnim daskama.
Pomalo ostaje žal da nismo videli više tih Panavision 70 pejzaža monumetalne prirode, ali odluka režisera da se suzdrži može se uzeti kao opravdana i dobra.
Od tih scena "od spolja" ne mogu a da ne izdvojim izvanredne fizičke scene vođenja konja u sklonište, ili zabadanja metalnih kočeva da označe stazu ka staji, ili ka zahodu, objektima koji su odvojeni od glavne zgrade.
Zapravo, slike vejavice i zime od spolja, pojačavaju tenziju unutra, gde se glavni sukob i događa.
U Mininoj pozamenteriji mešaju se brojni Tarantinovi kvaliteti i stvaraju intenzivan filmski doživljaj. Za razliku od svih prethodnih Tarantinovih filmova, koji se bave jedinkom (pojedincem), u ovom filmu je sve u službi snažne moralne poruke koja se emituje i u koju se lica stapaju.
Sa te strane, ovaj film priziva najbolje od klasičnih holivudskih majstora (Kapru, Forda,...), koji su kroz likove koji su tumačili velikani poput Džona Vejna, Džejmsa Stjuarta i drugih, umeli da gledaoce okupe oko čvrstog stava. Nakon gledanja  The Hateful Eight ne mogu da ne mislim na  Divan život, ili još bolje na Liberti Valansa - drugim rečima: ovo je izvanredan film!
 
Gledajte ponovo!
Gledajte obavezno!

Posle večerašnjeg gledanja The Hateful Eight slobodan sam da kažem da sam optimista glede Tarantina- možda veći nego ikada da će praviti još dobrih filmova.
 
Iako film počinje spektakularnim zimskim pejzažom, uz mračnu, sugestivnu Morikoneovu muziku, on je zapravo kameran i lako ga je zamisliti kao dramu na pozorišnim daskama.
Pomalo ostaje žal da nismo videli više tih Panavision 70 pejzaža monumetalne prirode, ali odluka režisera da se suzdrži može se uzeti kao opravdana i dobra.
Od tih scena "od spolja" ne mogu a da ne izdvojim izvanredne fizičke scene vođenja konja u sklonište, ili zabadanja metalnih kočeva da označe stazu ka staji, ili ka zahodu, objektima koji su odvojeni od glavne zgrade.
Zapravo, slike vejavice i zime od spolja, pojačavaju tenziju unutra, gde se glavni sukob i događa.
U Mininoj pozamenteriji mešaju se brojni Tarantinovi kvaliteti i stvaraju intenzivan filmski doživljaj. Za razliku od svih prethodnih Tarantinovih filmova, koji se bave jedinkom (pojedincem), u ovom filmu je sve u službi snažne moralne poruke koja se emituje i u koju se lica stapaju.
Sa te strane, ovaj film priziva najbolje od klasičnih holivudskih majstora (Kapru, Forda,...), koji su kroz likove koji su tumačili velikani poput Džona Vejna, Džejmsa Stjuarta i drugih, umeli da gledaoce okupe oko čvrstog stava. Nakon gledanja  The Hateful Eight ne mogu da ne mislim na  Divan život, ili još bolje na Liberti Valansa - drugim rečima: ovo je izvanredan film!
 
Gledajte ponovo!
Gledajte obavezno!

je l bata smenjen?
 

trio je i na prethodnom svom albumu (poslednjem za act) istraživao brejkove (što se  ajako dobro čulo i na nastupu na bjf pre dve godine), ali ako je accelerando bio pripovetka (novela), brak stuff bi bio skup eseja
dakle, intelektualistički i ozbiljniji pristup, pa je i rezultat teže čitljiv (ili manje prijemčiv)
zbog nekih suvišnih i manje inovativnih tema ipak samo vrlo-, ili je dovoljno reći i samo- dobar:
 

 
kada smo već kod džeza, još par svežijih albuma koji mi zaokupljaju pažnju:
 
-the bad plus joshua redman - zanimljiva kombinacija, koja je ipak više bad plus, ali dovoljno često filovana redmanom
 
-kamasi washington - the epic, tri sata (tri cd-a) big bend vožnje kroz stilove, album sa jedne strane ishvaljen, sa druge, kako obično biva potcenjen, ili čak i nipodaštavan. prilazim mu bez predrasuda i zaista uživam, bez obzira na pojedine slabije delove 
 
-james brandon lewis - days of free man, na šta mi je jazzin skrenuo pažnju. lewis miksuje zvuke ulice, hip-hop ritmove i poeziju i klasičan zvuk saksofona. ovakav pristup ne deluje avangardno, naprotiv, spoj je prirodan i osvežavajući
 
za kraj prava poslastica za ljubitelje radikalnog, improvizovanog zvuka i to od starog majstora: roscoe mitcell quartet - celebrating fred anderson
 
 
bad plus sam uhvatio u pančevu na jf, bez redmana- nije bilo loše
zbog obaveza propustio jb lewisa na bjf

Konačno, posle 8 meseci PONOVO svira gramofon u mojoj kući.
HVALA
-Anubisu, što mi je ukazao na Ortofon SL15Mk II
-Laslu Salai-u na fantastičnom servisu
-Woland-u na pozajmljenom Lukashek PP1 koji je u fenomenalnoj sinergiji sa sistemom Ortofon-Restek-Tannoy!!!

Mogli bi ovo malo, onako, sa nekim bojama...
 
 
 
 
Lepo, Miloše.
 

Ukoliko bi poklopac stajao na dasci, dimenzije bi mu bile tek za 3-5 cm manje (visina bi bila značajnije manja).. gramofon bi tada bio ranjiviji na udarce.. ovako zbog daske ne može da spadne ni napred ni pozadi, niti da bude u dodiru sa zvučnicom ili ručkama.. 
 
srećom da soba nije mala i da postoji jedno zabačeno mesto gde mogu odložiti poklopac
 
 
 
može i lanac sa tegom na kraju, radi lakšeg podizanja.. kita u ruci je depresivan prizor

Boban Petrović. Deki Kostić. Boris, Tucko, Bunuševac. Du-du-a danas zvuči kao da juče sniman. Bio sam usred svega toga. Živeli smo i stvarali eksplozivno, dan je bio prektratak. Bilo smo ne deo Evrope, nego kreativna lokomotiva Evrope. Ostaju nam uspomene i životarenje u Beogradu punom đubreta i pakosnih tutumraka i ljadža. Bravo za predlog, idem da pustim Džakartu. Nisam odavde.
 
off: zvala me žena, hoće da udomi mačku staru tri godine, kao ne može više da je drži. Kažem joj - odnesite je na selo. Joj, ali mačka je navikla na život u stanu, kuku, kako će na selu? Gospođo, ne brinite za mačku, snaći će se - i ja sam se bio navikao na život u Titovoj Jugoslaviji pa evo živ sam i dalje

+1
 

 
Gun Club je reizdanje za Munster Records iz 2003.
The Cramps je Big Beat Records reprint, sa ploče/omota, kao ni sa Discogsa nije moguće utvrditi godinu izdanja (po sećanju, 2010/11 ili sl.)
The Pogues Jugotonov

sjajna ploča meni potpuno nepoznate pijanistkinje. Sirotica po meni osteje u potpuno trećem planu koliko je pre svega basista dobar (Clint Houston), a ni gitarista (Ryo Kawasaki) nije za podcenjivanje ali mu fali malo ludila.
 
Imam PGP otisak, koji jako dobro odrađuje posao, za svaku preporuku!

Neka tvoja bude poslednja

@stein
 
Problem najverovatnije NIJE u lošem disku, već pre na nivou softvera, odnosno drajvera, itd...
 
Pogledaj razliku između ostalih diskova i ovog koji je problematičan u Disk Menagementu Windowsa (slika koju si postovao)- ostali diskovi imaju dodeljeno SLOVO, dok ga problematični disk nema.
 
Rešenje bi trebalo da bude da u Disk Menagementu tom disku dodeliš slovo - desnim klikom i izabereš odgovarajuću opciju (kod mene je to trenutno CHANGE DRIVE LETTER, obzirom da nemam nedodeljenih slova/diskova, a kod tebe bi trebalo da bude ADD DRIVE LETTER, ili sl.)

ček, zar ovo nije "DJ gramafon" za žuljanje? Uopšte ne razumem ove cifre (2000$) koje se tu spominju...

malo da osvežim temu.
 
Još proletos sam uočio neprijatno zujanje iz pravca gramofona koje se nije odražavalo na zvuk- tj nije bilo nikakvog zujanja ni brujanja iz zvučnika.
 
JBG, nakon konsultacija sa @ecijem i nekoliko mailova sa Gdin Franc Kuzmom kojima se na ovom mestu zahvaljujem na strpljenju i podršci u traženju i rešavanju problema, iscrpeli smo sve mogućnosti električnih i mehaničkih momenata uzroka neprijatnom zuju sa šasije (koji se ne prenosi na subšasiju falabogu), i kao jedini krivac je ostao stari Philips motor, koji i kad se skine sa metalnog nosača (imate slike na 1. strani thread-a) neprijatno zujka i jektičavo dahće kao da mu je zapelo nešto u grlu. To nešto mu nije izbacivalo ni podmazivanje koje je još ranije pokušavano.
 
Gdin Kuzma mi je ljubazno ponudio all-inclusive paket koji podrazumeva refresh u smislu 
-novi motor
-nova remenica motora i nov subtanjir za pljosnati remen
za koje ja za sada nisam zainteresovan, pa sam se odlučio na seljačku varijantu, naručio preko Farnell HR-a (cena sa Farnell sajta + HR PDV + gratis PTT doprema na HR adresu (hvala Barba ElVis)) odgovarajući 230V/250RPM Premotec motor, i doneo ga sa letovanja u SRB.
Ovih dana sam uhvatio malo slobpdnog vremena i uradio sledeće:
-demontirao nosač motora sa šasije
-skinuo remenjaču sa starog motora. Moji posebni pozdravi neimenovanom stručnjaku koji je davnih dana zalepio žutim tigar-lepkom remenjaču na osovinu motora
-dao eciju nosač motora sa šasije i remenjaču, on je to odneo majstor PilePišti vrsnom oružaru iz Zrenjanina (hvala obojici) i oni su proširili rupu na metalnom nosaču motora tako da može motor da proturi osovinu kroz njega sa sve montiranom remenjačom, a na remenjači su napravili prema osovini picajzla-rupu za šraf koji će elegantnije zameniti žuti tigar-lepak.
Nakon ovih manevara stavljeni su novi gumeni odstojnici između metalnog nosača motora i šasije, on je preko gumenih distancera sa šrafovima vraćen na mesto, montirano je sve na mesto, podešena je optimalna visina subšasije (trebalo je da vidite kako se na subtanjiru vrti palstična saksija čija je rupa proturena kroz osovinu subtanjira i u koju je stavljeno 3kg sitnih šrafova da imitiraju težinu pravog tanjira, da bih video da li remen "češe" zbog eventualne visinske razlike remenjaču ili subtanjir!
Kad sam završio sa saksijom, stavljen tanjir (LaBayadere), i ponovo uključen gramofon.
Vrti, i to bešumno.
Slika nema, ali na sreću nema ni tona, odnosno zujanja.
O OGROMNIM zvučnim pomacima (nabolje naravno) ću vas lagati kad skutijam preamp. Ali otom potom.